وکیل متخصص کلاهبرداری و مزایای گرفتن وکیل برای شکایت بابت کلاهبرداری
همانطور که در ابتدای این نوشتار نیز مورد اشاره قرار گرفت، کلاهبرداری جرمی است که معدود افرادی با معنای حقوقیِ آن آشنا میباشند. به همین جهت است که بسیاری از اعضای جامعه حتی بر شخصی که کالایی را با قیمت بالا به آنها میفروشد، عنوان کلاهبردار را اِطلاق میکنند. بنابراین، شخص مالباختهای که تصمیم به طرح شکایت کیفری دارد، باید بداند که آیا میتواند تحت عنوان کلاهبرداری از طرف مقابل خود شکایت کند یا خیر. علاوهبراین، بعد از کشف این نکته، باید بتواند شکواییهای را به صورت مستدل و مستند تنظیم کند و ادله و مدارک کافی برای اثبات ادعای خود ارائه دهد، تا بتواند امید به این داشته باشد که مال یا اموالی که از دست داده است، به او باز خواهد گشت.
مراجعه به وکیل دادگستری، به خصوص وکیل کیفری که به صورت تخصصی در حوزه دعاوی و شکایات مربوط به کلاهبرداری فعالیت میکند، یا مشاوره حقوقی با وکیل کلاهبرداری متخصص در این حوزه، میتواند به مالباخته پرونده کلاهبرداری کمک نماید که این مسیر را با صرف هزینه کمتر طی نماید.
کلاهبرداری چیست؟
متاسفانه اجتماع امروز هرچقدر گسترده تر و پیشرفته تر میشود به مراتب با جرائم کیفری نوظهوری مواجه خواهد شد که شناخت و قانونگذاری متناسب با آن بسیار پیچیده و سخت خواهد بود و سوی دیگر قوانین خشک و نا منعطف امروزی راه را برای مجرمین و بزهکاران هموارتر خواهد کرد ….در این اثناء آگاهی مردم به شیوههای جدید ارتکاب به جرائم خود می تواند راهگشای حل مشکلات باشد در کنار این امر وجود وکیل متخصص در زمینه مسائل کیفری می تواند کمک موثری در این قضیه بنماید.وکیل کیفری به شخصی گفته می شود که دارای تخصص وتبحر در حل دعاوی کیفری خیانت در امانت وکلاهبرداری,سرقت وجعل وجرایم قانونی می باشد و دارای نگرش تیزبینامه در تشخیص مسایل کیفری است.یکی از مسائل و جرائمی که از گذشته تا حال با توسعه جوامع بشری همراه و همقدم با انسان بوده است جرم کلاهبرداری می باشد .
اکثریت ما با تعریف عرفی این جرم کیفری آشنایی داریم فردی به ما مراجعه میکند و با معرفی خود به شیوه ای اغواگرانه و برخلاف واقعیت سعی در فریب و ربودن اموال و دارایی ما می نماید قانونگذار در ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء اختلاس و کلاهبرداری به تعریف این جرم پرداخته است.
انواع کلاهبرداری:
مطابق قانون کلاهبرداری به دو نوع سنتی و رایانهای تقسیم میشود کلاهبرداری سنتی بر اساس مرتکب آن و وسیلهای کلاهبرداری خود به دو نوع ساده و مشدد تقسیم میشود.
کلاهبرداری ساده :
هرکس از راه حیله و تقلب مردم را فریب دهد یا به امور غیر واقعی امیدوار کند یا از حوادث و پیشامدهای غیر واقع به ترساند و یا اسم و عنوان مجعول اختیار کند و به یکی از وسایل مذکور و یا وسایل تقلبی دیگر وجوه و یا اموال و امثال آنها را تحصیل کرده و از این راه مال دیگری را ببرد مرتکب جرم کلاهبرداری ساده گردیده است .
مجازات :
مجازات کلاهبرداری ساده حبس از یک تا هفت سال به انضمام پرداخت جزای نقدی معادل مال اخذ شده و رد مال به صاحبش می باشد در صورتی که مجازات کلاهبرداری مشدد بنا به عوامل تشدیدی ارتکابی که عبارت است از حبس از ۲ تا ۱۰ سال به انضمام انفصال ابد از خدمات دولتی و پرداخت جزای نقدی معادل مال اخذ شده به انضمام رد مال به صاحبش
در جرائم کلاهبرداری در صورت وجود شرایط تخفیف دادگاه میتواند مجازات مرتکب را فقط تا حداقل مجازات مقرر تقلیل دهد اما نمیتواند به تعلیق اجرای کیفر حکم دهد.
کلاهبرداری مشدد :
در صورتی که شخص مرتکب بر خلاف حقیقت عنوان یا سمت مأموریت از طرف سازمان یا موسسات دولتی یا وابسته به دولت یا شرکتهای دولتی یا شهرداری ها یا نهادهای انقلابی و به طور کلی قوای سهگانه و همچنین نیروهای مسلح … اتخاذ گردد یا این که جرم با استفاده از تبلیغ عامه از طریق رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی … یا انتشار آگهی چاپی یا خطی صورت گرفته باشد یا مرتکب از کارکنان دولت یا موسسات و سازمانهای دولتی یا وابسته به دولت یا شهرداری ها یا نهادهای انقلابی یا بطور کلی از قوای سه گانه و نیز نیروهای مسلح و مامورین به خدمات عمومی باشد کلاهبرداری مشدد نامیده می شود
مجازات:
در این صورت علاوه بر رد اصل مال به صاحب آن، به حبس از ۲ تا ۱۰ سال و انفصال ابد از خدمات دولتی و پرداخت جزای نقدی معادل مالی که اخذ کرده است، محکوم میشود. بنابراین، در صورت وجود یکی از این شرایط در شخص مرتکب، جرم کلاهبرداری از حالت ساده به حالت مشدد تبدیل میشود.
شرایط تحقق جرم کلاهبرداری :
برای وقوع این جرم دو شرط اهمیت بسزایی دارد
۱- ورود ضرر به قربانی
۲- انتفاع مالی کلاهبردار یا شخص مورد نظر وی
مجموعه رفتار های کلاهبردارانه باید به صورت فعل مثبت مادی بروز کند ترک فعل حتی اگر با سوء نیت باشد کلاهبرداری محسوب نمیشود.
وسایلی که کلاهبردار برای فریب غیر استفاده میکنند باید تقلبی و ساختگی باشد مثلاً انتخاب اسم یا عنوان مجعول.قربانی نباید از متقلبانه و غیر واقعی بودن وسایل اطلاع داشته باشد.
مال مورد کلاهبرداری متعلق به غیر باشد
شناخت عناصر و شیوههای کلاهبرداری و مانور متقلبانه راههای دفاع از آن چه برای شاکی که به عنوان فردی زیان دیده با این جرم کیفری مواجه گردیده و چه برای متهم به این جرم اهمیت بسزایی در برنده شدن پرونده دارد وجود وکیل کیفری متخصص به ویژه در زمینه کلاهبرداری کمک بسزایی در خواهد بود موسسه حقوقی عدالت آریایی با بهره گیری ازبهترین وکیل کیفری و بهترین وکیل متخصص در کلاهبرداری قادر خواهد بود تا انتهای مسیر در کنار شما باشد برای موفقیت فقط نیاز به یک مشاوره خواهید داشت.
مجازاتهای تکمیلی و تبعی
مطابق ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی، اگر شخصی مرتکب جرم کلاهبرداری شود، دادگاه میتواند او را براساس جرم ارتکابی و خصوصیات وی به یک یا چند مورد از مجازاتهای تکمیلی محکوم نماید. طبق این ماده، مجازات تکمیلی مواردی همچون اقامت اجباری در محل معین، منع از اقامت در محل یا محلهای معین، منع از اشتغال به شغل یا حرفه یا کار معین و … را شامل میشود. همچنین، مطابق تبصره ۱ این ماده، مدت مجازات تکمیلی جز در موارد قانونی، بیش از ۲ سال نخواهد بود.
علاوهبراین، شخصی که مرتکب جرم کلاهبرداری شده باشد، پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان، به مدت ۳ سال از حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم خواهد شد. همچنین، مطابق ماده ۳۶ قانون مجازات اسلامی، اگر میزان کلاهبرداری بیش از یک میلیارد ریال باشد، در صورتی که موجب اخلال در نظم یا امنیت نباشد، حکم محکومیت قطعیِ این شخص در یکی از روزنامههای محلی در یک نوبت منتشر میشود.
راههای اثبات جرم کلاهبرداری و روش شکایت از جرم کلاهبرداری
طرح شکایت کیفری از شخصی که مرتکب جرم کلاهبرداری شده، مستلزم تنظیم شکایتنامه است. برای تنظیم و ثبت شکواییه، شخص زیاندیده میتواند به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کند. باید توجه داشت که اثبات هر ادعایی در مراجع قضایی، مستلزم ارائه ادله و مدارک معتبر است. به عبارت بهتر، شاکی باید با ارائه دلیل و مدرک معتبر اثبات نماید شخصی که از او شکایت کرده، با استفاده از وسایل متقلبانه او را فریب داده و در نتیجة این فریب، اموال او را برده است. برای اثبات این ادعا او میتواند شاهد معرفی کند یا هر قرینه و اماره دیگری را که میتواند موجب علم قاضی شود، به دادگاه ارائه دهد.
مسؤولیت شخص کلاهبردار در رد عین، مثل یا قیمت مال
مطابق قانون، دو مجازات برای اشخاصی که مرتکب جرم کلاهبرداری میشوند، در نظر گرفته شده است؛ حبس و جزای نقدی. در کنار این دو مجازات، این افراد موظفند که اموالی را که در نتیجه کلاهبرداری به دست آوردهاند، به صاحبان آنها بازگردانند.
در خصوص اینکه آیا مجرم باید عین مال را بازگرداند یا مثل یا قیمت آن را، قانونگذار در ماده ۲۱۴ قانون مجازات اسلامی مقرر کرده است که مجرم باید مالی را که در اثر ارتکاب جرم به دست آورده است، به صاحبش رد کند. در این مورد، اگر خود مال موجود باشد، باید عین آن را و اگر خود مال موجود نباشد، مثل آن را و در صورت عدم امکان رد مثل، قیمت آن را به صاحبش بازگرداند و از عهده خسارات وارده نیز برآید. همچنین، باید توجه داشت که در مواردی همچون جرم کلاهبرداری که شخص مرتکب به جزای نقدی هم محکوم میشود، استرداد اموال زیاندیدگان و پرداخت خسارت آنها، بر پرداخت جزای نقدی مقدم خواهد بود.
عناصر تشکیلدهنده جرم کلاهبرداری
برای اینکه بتوانیم رفتار ارتکابیافته را کلاهبرداری تلقی کنیم، باید ۳ عنصر وجود داشته باشد:
الف. عنصر قانونی
همانطور که در بند پیشین نیز مورد اشاره قرار گرفت، کلاهبرداری در ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری، مصوب ۱۳۶۷، جرمانگاری شده است. باید رفتار ارتکابیافته با آنچه که در این قانون مورد اشاره قرار گرفته، انطباق داشته باشد تا قاضی بتواند با استناد به این ماده قانونی، آن را کلاهبرداری بداند. به عبارت بهتر، با توجه به اینکه این جرم عنصر قانونی دارد، رفتاری که ارتکاب مییابد، باید منطبق بر این عنصر قانونی باشد.
ب. عنصر مادی
منظور از عنصر مادی، رفتاری است که جرم کلاهبرداری با آن ارتکاب پیدا میکند. در جرم کلاهبرداری، شخص باید متوسل به وسایل متقلبانه شود و به عبارتی، باید مانور متقلبانه انجام دهد. بنابراین، اگر شخصی صرفاً دروغ بگوید و از این طریق، افراد مال یا اموالی را به او بدهند، نمیتوان گفت که او مرتکب جرم کلاهبرداری شده است. همچنین، باید این وسایل متقلبانه به نحوی باشد که نوع افراد عادی در مواجهه با آن فریب بخورند و این فریب خوردن نتیجه سادهلوحیِ خود شخص مالباخته یا عدمتحقیقِ کافی و مناسب خود او نباشد.
پ. عنصر معنوی
کلاهبرداری در صورتی واقع میشود که شخص با عمد آن را انجام داده باشد. منظور از عمد این است که اولاً او بخواهد این رفتار مجرمانه را با هدف بردن اموال دیگران انجام دهد و ثانیاً نسبت به موضوعاتی همچون متقلبانه بودن وسایلی که از آنها استفاده میکند، علم و آگاهی داشته باشد.