تعریف وصیت
از جمله مهمترین موضوعات حقوقی که در دین اسلام نسبت به آن تاکید فراوانی شده است عمل وصیت کردن می باشد . وصیت کردن به معنای آن است که یک فرد تکلیف امور مالی و غیر مالی خود را برای بعد از فوت خود معلوم و مشخص کند تا بازماندگان او دچار مشکلاتی در این خصوص نشده و در عین حال امور متوفی سامان یافته و حتی ترتیب پرداخت بدهی های او داده شود .
ارکان وصیت:
در وصیت سه رکن داریم . رکن اول موصی است . موصی به کسی گفته می شود که عمل وصیت را انجام می دهد . رکن دوم وصیت ، موصی له است . موصی له به کسی گفته می شود که به نفع او وصیتی شده است . رکن سوم وصیت نیز موصی به می باشد که به مال مورد وصیت گفته می شود .
نکته:وصیت فرد تنها تا میزان یک سوم آن قابل اجراست و بیش از آن نیازمند رضایت ورثه است .
وصیت را می توان شامل دو نوع وصیت عهدی و وصیت تملیکی دانست که در قانون مدنی احکام راجع به این دو نوع وصیت مورد پیش بینی قرار گرفته است .
الف) وصیت تملیکی: عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجانا تملیک کند. با این نوع وصیت، شخص می تواند تا حدودی تکلیف اموال خود را، معین کند مانند صرف آن در امور خیریه.
ب) وصیت عهدی: عبارت است از اینکه شخصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مامور نماید مثل اینکه شخصی را وصی نماید تا اینکه بعد از مرگش بدهی های اوا را پرداخت نماید. در وصیت عهدی شخصی را که به موجب وصیت به عنوان ولی بر صغیر یا بر کارهای دیگر انتخاب شده را وصی می گویند. وصیت عهدی مطابق ماده 834 قانون مدنی جزء ایقاعات است . به این معنا که در وصیت عهدی قبول شرط نیست ؛ لیکن وصی می تواند مادام که موصی زنده است وصایت را رد کند و اگر قبل از فوت موصی رد نکرد ، بعد از آن حق رد ندارد ، گرچه جاهل بر وصایت بوده باشد . به عبارت دیگر ، بعد از فوت موصی ، وصی نمی تواند وصیت عهدی را رد نماید ؛ هرچند که از مفاد وصیت آگاه نباشد .
موسسه حقوقی عدالت آریایی با بهره گیری از بهترین وکیل پایه یک دادگستری تهران تا انتهای مسیر حقوقی همراه شما خواهد بود.
منبع:گوگل
